voor opdrachten in kunst en vormgeving

Twee nieuwe kunstwerken in vernieuwd ministerie

Als je het station van Den Haag centraal via de zijuitgang verlaat loop je er meteen tegenaan: het imposante, zakelijke ministeriegebouw van Jan Hoogstad met de bekende onderdoorgangen. Sinds de bouw in 1992 domineert het de omgeving van het stationsgebied. Na een ‘reshuffle’ van ministeries die er gehuisvest zijn en de eis om meer flexibel gebruikt te worden is het pand grondig verbouwd. Ook voldoet het nu aan de huidige duurzaamheidseisen. Het Rijksvastgoedbedrijf greep de kans om bij die gelegenheid twee nieuwe kunstwerken te laten maken. Deze werken van Tamar Frank en Zoro Feigl werden op 15 november 2017 feestelijk opgeleverd door rijksbouwmeester Floris Alkemade.

Alkemade begon zijn openingswoord door de organisatie te complimenteren met het feit dat de kunstwerken apart worden geopend, waardoor ze de aandacht krijgen die ze verdienen. Ook deze nieuwe werken bestaan dankzij de uit 1951 daterende percentageregeling. Dankzij die regeling zijn er veel werken gerealiseerd. “We voegen toe”, aldus Alkemade. Drie werken werden na de verbouw herplaatst: van Dicky Brand, Eddy Roos en Vera Galis. Daarnaast was er dus een opdracht voor twee nieuwe werken die zowel binnen als buiten zichtbaar moesten zijn, een meerwaarde moesten opleveren voor de architectuur en identiteit versterkend moesten werken.

Caelesti Lumine, of ‘hemels licht’ heet het werk van Tamar Frank, dat geplaatst is in een soort nis die wordt geflankeerd door de beide onderdoorgangen en gekaderd wordt door rijen kolommen. De locatie krijgt daardoor een bepaalde concentratie, waardoor je de lichtvlakken die continu traag van kleur veranderen geconcentreerd op je in kan laten werken. De associatie met een kapel doemt verrassend genoeg op, verrassend omdat het een ongelooflijk stedelijke ruimte en gebied is.

Foto: Edo Visser

Foto: Gerard Uijttenboogaard

Het werk van Zoro Feigl in de vide met glazen plafond en dak doet denken aan een op zichzelf staand universum waarin een planeet of satelliet ronddraait. Passanten zullen Echo altijd zien met het hemelgewelf in de achtergrond, terwijl je vanuit het gebouw het object in een architectonische setting ziet. De beweging van alleen de buitenste ring wordt aangestuurd, daarbinnen reageert alles telkens op een unieke manier op die beweging. Als ook de binnenste ring kantelt waait de goudgele folie zachtjes mee met de zwaartekracht.

Alkemade: “Als je het ziet begrijp je het en ook niet. De bewegingen zijn complex. Echo is al door mensen aangeduid als demagogisch, intimiderend maar ook rustgevend. Het laat in ieder geval niemand onberoerd.” Feigl zelf trekt een parallel met de functie van het gebouw en de bewegingen van dit ‘ruimtevaartuig’: “De overheid wil graag de dingen op een simpele manier structureren, maar toch mondt dat geregeld uit in chaos.”

Foto’s werk Zoro Feigl: Philip Schuette

Caelesti Lumine werkt onthaastend en bijna meditatief, zegt Alkemade. “Het is gebaseerd op lichtcycli van de zon en de maan. Het mooie is dat de nacht niet is opgevat als duister, maar als een periode waarin zich een fel en voortdurend veranderend lichtspel afspeelt met daarin het ritme van de maan zoals de wassende en de afnemende maan. Het lichtprogramma loopt synchroon met de werkelijkheid.”

“Beide werken vertonen opvallende overeenkomsten. Ze gaan over beweging, verandering en hemellichamen. In die zin geven ze ons de hemel op aarde.”

Websites van de kunstenaars: Tamar Frank en Zoro Feigl

 

Copyright © 2024 Publiek Gemaakt
Site: en