voor opdrachten in kunst en vormgeving
Een groepje dansers trok met acrobatische capriolen en poëtische moves een flitsend dansspoor dwars door Fort Ruigenhoek. Het publiek liep mee met deze spannende excursie en kon het fort met zijn bunkers, monumentale bomen, open plekken, sluiproutes en heuvels op een nieuwe manier beleven.
Deze voorstelling – Murikamification van Erik Kaiel (foto onder) – zette wat betreft Publiek Gemaakt de toon voor de rest van Kaap 2015: toegankelijke kunst die niet per se inspeelt op de historie of de functie van de plek, maar die een andere blik gunt op de locatie, met verwondering, suggestie, creativiteit en herkenbare dagelijkse situaties.
Tweetakt/Kaap is een internationaal evenement voor de hele familie, met podiumkunst en beeldende kunst. Gerenommeerde en nieuwe kunstenaars worden uitgenodigd om speciaal voor Kaap nieuw werk te maken of bestaand werk op een aangepaste manier uit te voeren.
Het is hun uitdaging om met name kinderen met kunst aan te spreken en tot heldere en laagdrempelige presentaties te komen, zonder daarbij zeggingskracht te verliezen. Dit maakt Kaap ook interessant voor een breed publiek.
Tweetakt en Kaap waren ooit twee losse festivals: een voor podiumkunst en een voor beeldende kunst. Door theatermakers en beeldend kunstenaars in eenzelfde context te laten werken wilde organisator Stichting Storm cross-overs laten ontstaan en verbanden leggen tussen de disciplines en hun publiek. Uit evaluaties van eerdere beeldende voorstellingen bleek dat kinderen goed in staat zijn om zelf betekenis te geven aan beelden, abstracties en sferen. Bovendien bleken ze in staat om filosofische lagen en poëzie in voorstellingen te herkennen. Of kinderen alle betekenislagen van de kunstwerken van Kaap zullen zien en begrijpen, is natuurlijk wel de vraag. Een vervolgvraag is of dat erg is. Juist die mix van ‘toegankelijk en herkenbaar’ en ‘betekenisvol en actueel’ werkt heel verfrissend in deze editie van Kaap. Ook nu weer is het fort een dankbare locatie voor kunst.
Van Benjamin Verdonck (B) is De Finale te zien. Twee goals steken uit boven het water van de fortgracht. Hij speelt hiermee in op de stijging van het waterpeil door het afsmelten van de poolkappen. Berichten in de media over catastrofale overstromingen tonen vaak onwezenlijke beelden: een dure villa half in het water, een zwembad onder water, of een ondergelopen wagenpark. Acteur, theatermaker, schrijver en beeldend kunstenaar Verdonck maakt raadselachtige beelden waarmee hij een gesprek probeert uit te lokken. Onder de noemer Even I must understand it maakt hij de komende twee jaar theaterprojecten en acties in de openbare ruimte die te maken hebben met de ecologische crisis waar we op afstevenen. De Finale is een van die werken.
Via de raampjes in een bunkerkamer is het werk Een verstilde gedachte 2.0 van Leonard van Munster te zien. De met kasten, koffers, dossiers, meubels en andere inboedel volgestouwde ruimte is het overdrachtelijke beeld van een ‘vol hoofd’ dat met zorgen en alledaags gedoe is gevuld. Het publiek neemt als het ware een kijkje in een vol hoofd.
Zoro Feigl is gefascineerd door onzichtbare krachten van de natuur. Voor Kaap maakte hij Zwerm, dat hij baseerde op zwermen vogels die zich in het najaar in groten getale in de lucht samenballen tot steeds veranderende organische vormen in een betoverende luchtdans, die nog het meest doet denken aan een bewegende houtskooltekening in de lucht.
De tentoonstelling is nog tot en met 31 mei in de weekenden te bezichtigen. Meer info op de website van Tweetakt/Kaap.